|
|
| ŻYCIE I OBYCZAJE |
Dla Hiszpanów zawsze na pierwszym miejscu są rodzinne miasta i wioski, na drugim regiony, a dopiero na końcu czują się związani z krajem. Oznacza to, że istnieją tu duże różnice kulturowe i nie ma jednej ''typowej'' Hiszpanii. Oddziaływanie przez wieki różnorodnych kultur - rzymskiej, żydowskiej i chrześcijańskiej, a także sztuk - gotyckiej i mauretańskiej - wpłynęło na powstanie oryginalnej architektury oraz zwyczajów. Krótko mówiąc, jest wiele Hiszpanii, a każda z nich warta poznania.
Życie codzienne Hiszpanów opiera się na korzystaniu z wielu form rozrywki - począwszy od kina i tańca po muzykę klasyczną i operę. Hiszpanie to zapaleni kinomani, nic więc dziwnego, że w ich ojczyźnie spotkać można jedne z największych multipleksów w Europie. Ceny biletów nie są wygórowane, zniżki obowiązują w día de espectador (w dniu widza), który przypada zazwyczaj w poniedziałek lub wtorek. W lecie funkcjonuje cine de verano (kino letnie). Seanse pod gołym niebem mają tę zaletę, że ulubiony film można obejrzeć, racząc się piwem. W Hiszpanii nie powinno być problemów ze znalezieniem interesującego koncertu muzyki poważnej lub pokazu tańca. Najlepsze z nich można zobaczyć w Madrycie i Barcelonie. Pozostałe miasta mają własne sezony artystyczne, podczas których odbywają się występy miejscowych lub przyjezdnych artystów. Nie sposób zapomnieć o flamenco - obejmującym muzykę, śpiew, taniec, strój i zachowania. Jego ojczyzną jest Andaluzja. Flamenco wyraża raczej ból istnienia niż radość życia. Na magię jego przedstawienia składają się trzy elementy: gitara, głos i taniec.
Życie nocne w Hiszpanii nie ma sobie równych w Europie. To kraj, który wie, jak świętować, bez względu na to, czy chodzi o doroczną fiestę w małym pueblo (miasteczku) czy też dyskotekę w Madrycie lub Barcelonie. Również tętniące życiem i słynne na cały kontynent nocne kluby Ibizy przyciągają na wyspę tłumy turystów. W Hiszpanii prym wiodą duże aglomeracje, takie jak Madryt, Barcelona, Walencja, chociaż prawie w każdym hiszpańskim miasteczku jest gdzie potańczyć lub posiedzieć przy barze i posłuchać na żywo muzyki typowej dla Hiszpanii. W takich barach nadarza się niepowtarzalna okazja poznania miejscowego brzmienia, często będącego fascynującą fuzją tradycji i nowoczesności.
Hiszpanie w wolnym czasie chętnie robią zakupy, a centra handlowe w ich kraju wyrastają jak grzyby po deszczu. Znajdują się na obrzeżach większości dużych miast, a w ich skład wchodzą zazwyczaj duże hipermarkety spożywcze oraz mniejsze sklepy z artykułami przemysłowymi, niedrogimi ubraniami, artykułami gospodarstwa domowego i sprzętem elektrycznym. Sklepy w Hiszpanii mogą mieć bardzo różne godziny pracy, zależą one od regionu, miasta i rodzaju sklepu. Małe sklepiki są zazwyczaj zamknięte od 13, 14 do 16, 17 w czasie sjesty, a duże sklepy i centra handlowe pracują siedem dni w tygodniu bez przerw w ciągu dnia. Hiszpania jest to kraj rzemieślników, których wyroby są godne polecenia. Asortyment jest szeroki i odzwierciedla na ogół tradycje regionu. W niektórych miejscach Hiszpanii można spotkać centros de artesanía (ośrodki rękodzieła artystycznego).
Wspominając o życiu codziennym i obyczajach nie sposób zapomnieć o hiszpańskiej sjeście. Wydaje się, że Hiszpanie zawsze praktykowali rytuał bezczynności, która dzieli dzień pracy na dwie części, dzięki tradycyjnej dwugodzinnej przerwie na lunch i temu, że nadal w całym kraju czas wydaje się zatrzymać między 14 a 16. Jednak istnieją w Hiszpanii ludzie, którzy zwalczają sjestę. Twierdzą, że Hiszpania powinna odejść od tradycji przerwy w ciągu dnia, ze względu na konieczność zwiększenia wydajności i polepszenia z krajami, które przestrzegają standardowych godzin pracy - od 9 do 17. Oczywiście fakt, że Hiszpanie śpią o godzinę mniej niż pozostali Europejczycy oznacza, że sjesta jest czymś więcej niż tylko reliktem kulturalnym. Często jest koniecznością.
Hiszpanie przywiązują dość dużą wagę do uprawiania sportu. Świetne obiekty sportowe znajdują się we wszystkich hiszpańskich miastach, szczególnie tych większych, i w nadmorskich kurortach. Nie ulega wątpliwości, że najbardziej popularnym sportem zespołowym w Hiszpanii jest piłka nożna. Dwa kluby, które do tej pory dominują w lidze hiszpańskiej to Real Madryt i FC Barcelona. Ich zmagania do dziś ogląda cała Europa. Hiszpanie ze względu na to, że temperatura w lecie dochodzi do 40oC, lubią spędzać czas na basenie, które cieszą się dużym powodzeniem, a zwłaszcza w regionach oddalonych od morza. Hiszpanie lubią także grać w tenisa czy uprawiać koszykówkę, która zaraz po piłce nożnej jest drugim najbardziej popularnym sportem w Hiszpanii.
Do najbardziej typowych przejawów hiszpańskiej kultury i obyczaju należy corrida, widowisko o wielowiekowej tradycji, wywodzące się od starożytnego kultu słońca. Jest to sztuka, a nie sport, widowisko tragiczne, w którym widz uczestniczy na równi z osobami dramatu: bykiem reprezentującym ślepe siły natury i torreo, uosabiającym myśl i kunszt. Wynik jest z góry wiadomy; przypadki zabicia lub zranienia człowieka przez byka są złamaniem reguły, a nie jednym z możliwych rezultatów. Corrida ma swój własny rytuał, pielęgnowany troskliwie przez wieki. Należy do niego: miejsce - piaszczysta arena otoczona amfiteatrem ław w części oblanych promieniami słońca (sol), w części zacienionych (sombra), czas - zawsze po południu, wreszcie sam rytuał walki i skład uczestników.
Ważnym składnikiem hiszpańskiego obyczaju jest oczywiście także kuchnia. W Hiszpanii każdy znajdzie coś, co będzie odpowiadało jego upodobaniom kulinarnym. Oprócz paelli, tortilli i gazpacho nie ma tu kuchni narodowej jako takiej: natomiast w każdym regionie posiłki przyrządza się z lokalnych produktów według miejscowych zwyczajów kulinarnych. Dziś można powiedzieć o uprzedzeniu niektórych narodów do kuchni hiszpańskiej, w tym często Polaków. Biorą się one głównie stąd, że polscy turyści niechętni są oliwie, jedynemu tłuszczowi używanemu tu do smażenia, nie lubią czosnku, nie piją wina, a ponadto nie potrafią wybrać właściwego lokalu i żywią się w zakładach usiłujących serwować tzw. kuchnię międzynarodową. Nic błędniejszego. Kuchnia hiszpańska jest bogata i różnorodna, a także bardzo zdrowa; wystarczy zaobserwować na ogół figury Hiszpanów, zachowujących doskonale na ogół sylwetki do późnego wieku.
Dzieci w Hiszpanii są traktowane trochę inaczej niż w Polsce. Aktywnie uczestniczą w życiu społecznym i znajdują się w centrum zainteresowania wszystkich wydarzeń. Zazwyczaj dorośli są wobec nich bardzo tolerancyjni, a późne wyjścia nawet z małymi dziećmi nikogo nie dziwią. Hiszpanie bardzo kochają własne pociechy i wychowują je zgodnie z tradycją i raczej surowo, przywiązując wagę do zasad dobrego wychowania. Hiszpanie są narodem gościnnym i ciekawym świata, gotowym odnieść się do cudzoziemskiego turysty z pełną sympatią, oczekującym, że zostanie ona odwzajemniona. Dlatego warto dołożyć starań by sprostać tym oczekiwaniom. Kilka zdań po hiszpańsku, uśmiech, ukłon, komplement - owocują podobnymi gestami, a często serdecznym zainteresowaniem i pomocą w ciężkiej sytuacji. Obcując od 20 lat z milionami cudzoziemców z reguły obojętnych na ich obyczaj, sztukę, tradycję, poszukujących jedynie słońca i rozrywki, Hiszpanie potrafią docenić tych, którzy znają i interesują się ich kulturą. Są narodem otwartym i szczerym, czasem nawet za bardzo. Bardzo lubią rozmawiać ze swoimi przyjaciółmi, jeść i wychodzić z domu. Są dumni ze swojego kraju, plaż i kultury. A dlaczego są tacy?? Jak sami mówią to klimat określa i decyduje o ich charakterze. Słońce powoduje, że Hiszpanie są ludźmi spokojnymi, czułymi i towarzyskimi!
opracowały: Edyta, Ania W., Dagmara
| |
|
